تحلیل عوامل مؤثر بر مدت زمان اقامت بیماران در بیمارستان های دولتی استان لرستان

مقدمه: مدت اقامت در بیمارستان شاخص مهمی است که امروزه به طور وسیع برای تحلیل میزان استفاده از خدمات و کارآیی و عملکرد فعالیت های بیمارستانی مورد استفاده قرار می گیرد. هدف این پژوهش بررسی عوامل مؤثر بر مدت اقامت بیماران در بیمارستان های دولتی استان لرستان می باشد. روش کـار: این مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی و مقطعی است. نمونه های پژوهش (پرونده 662 بیمار بستری) به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شد. داده های مورد نیاز از پرونده بیماران بستری شده در سال 1385 استخراج شد. برای تحلیل داده ها از آزمون های آماری t-test و one-way anova و جهت بررسی تأثیر هم زمان متغیرهای مستقل بر میانگین مدت بستری از آنالیز رگرسیون استفاده شد. یافته ها: میانگین مدت اقامت در بیمارستان های دولتی استان لرستان در سال 1385،03/3 ±34/4 روز بود. فاکتورهای سن، جنسیت، وضعیت تأهل، محل سکونت، شغل، نوع ارجاع، نوع بیمه، علل بستری، و وضعیت هنگام ترخیص بر میانگین مدت بستری مؤثر بود. با افزایش سن میانگین مدت بستری بیشتر می شود. همچنین میانگین مدت اقامت در مردان بیشتر از زنان است و در افراد با وضعیت بهبودی و بهبودی نسبی هنگام ترخیص، میانگین مدت اقامت کوتاه تر است. نتیجه گیری: با استفاده از اطلاعات حاصل از تحلیل شاخص مدت اقامت بیمار در بیمارستان ها می توان به هدف تخصیص بهتر منابع و تخت های بیمارستانی و بهره وری بهینه از تخت های موجود دست یافت. با توجه به یافته های این مطالعه، اقداماتی جهت کاهش حضور بیماران مسن در بیمارستان از طریق توسعه مراقبت در منزل و خانه های پرستاری پیشنهاد می شود. برقراری نظام ارجاع و استقرار پزشک خانواده در شهرها نیز به تشخیص سریع تر بیماری ها، کوتاه تر شدن دوره درمان و کاهش اقامت های غیرضروری در بیمارستان کمک خواهد کرد.